Yosemite is echt een prachtig park. Park is eigenlijk een verkeerd woord. Het is natuurlijk een enorm bos en je doet er twee uur over om er doorheen te rijden. Dat deden we toen we het verlieten, over een weg die het grootste deel van het jaar gesloten is vanwege sneeuwval op de pieken die reiken tot 3000 meter.

De dag daarvoor hebben we een stevige klim gemaakt naar Vernall Fall (waterval). Tot bovenaan de waterval bleek te ver, maar we zijn erg trots op vooral Yara dat we het tot halverwege hebben gered, waar een brug een mooi zicht op de waterval bood. Een bord waarschuwde wel erg duidelijk tegen (pootje) waden met de foto van een jongetje die dat had gedaan, was uitgegleden, meegesleurd en overleden. Amber grijpt dat aan.

We eindigde de laatste dag in Yosemite na de (altijd veel makkelijkere) afdaling met een tochtje naar Mirror Lake, waar we dag van aankomst ook al naartoe waren gewandeld. Maar nu hadden we zwemspullen bij! Althans, ik en de kids.

De dag erna dus de tocht van Yosemite naar Pahrump, een stadje bij Death Valley. Na twee uur door het park was het nog eens vier uur door vooral woest en leeg landschap van Nevada. Onder andere een weg die begint met een bord dat er de komende 120 km geen benzinestation, wc of wat dan ook is.

In Pahrump had het Holiday Inn gelukkig een zwembad.

De dag erna zijn we naar Death Valley gegaan. Dat doet me volop aan Libië herinneren. De woestijnwind is identiek; droog en erg warm, in vlagen gewoon heet. Het landschap vertoont ook overeenkomsten; geen duinen van fijn zand maar vooral stenige ondergrond waar verbazingwekkend genoeg van alles tussen groeit. Vanaf Dante's View zag je zowel de Siera Nevada op ruim 100 km afstand, met het hoogste punt van de VS als onder je Bad Water waar het laagste punt van de VS is. In dat Bad Water was een enorme zoutvlakte, net als in Libië onderweg naar het strand. De bergen kende ik niet uit Libië, maar veel van de rest wel. Ik was niet de enige die de vergelijking maakte; het bezoekerscentrum claimde het wereldrecord hoogste temperatuur, maar vermeldde er wel bij dat een meting in Libië dat betwiste. De bergen in Death Valley boden een rijke schakering van allerlei kleuren. Onze Jeep heeft het ook goed uitgehouden. Op een gegeven moment vlakbij Bad Watergaf ie 130 graden Fahrenheit aan, wat 54,4 graden Celsius is! De officiële meting die dag bij het bezoekerscentrum van Furnace Creek was 123 graden, wat ook ruim boven de 50 in Celsius is.

Morgen rijden we via Las Vegas naar Grand Canyon, het derde en laatste National Park dat we bezoeken, waarna een week San Diego wacht met veel strand en dan ook nog Los Angeles.

Omar